دادگاه فدرال کانادا اخیراً با پروندهای روبرو شد که شامل شرایط کاملاً غیرمعمولی بود ، موضوع این پرونده یک مرد همجنسگرا و یک زن که فرزندی مشترک داشتند ،بود.

موضوع ازاین قرار است که مردی به نام آ.پ چند سال پیش به این دلیل که در کشور مبدا خود به دلیل همجنسگرایی تحت تعقیب قرار گرفته است،وارد کانادا شده و به عنوان شخص محافظت شده موفق به دریافت اقامت دائم میگردد

اقای آ.پ مدتی بعد در یک کشور سوم با خانم آ.م ملاقات کرد و پس از یک قرار کوتاه مدت با این خانم مقاربت داشته و یک کودک ناشی از این برخورد به دنیا آمده است.

اقای آ.پ و خانم آ.م تصمیم گرفتند که کودک را به عنوان یک زن و شوهر یا یک پدر و مادر نگه دارند با اینکه آقای آ.پ به عنوان یک همجنسگرا شناخته شده بود نه دو جنس گرا

آقای آ.پ نمیتواند به کشور خود بازگردد و تلاش او برای ازدواج با خانم آ.م در کشور سوم هم ناموفق بود در نتیجه آ.پ پرونده خود را برای حمایت مالی از کودک خود و خانم آ.م به عنوان همسر خود به اداره مهاجرت کانادا میبرد.

افسر اداره مهاجرت اپلیکیشن آقای آ.پ را رد میکند.آقای آ.پ شکایت خود را نزد بخش شاکایات اداره مهاجرت و پناهندگان میبرد و در این بخش نیز درخواست اقای آ.پ برای حمایت مالی خانم آ.م رد میشود

 چرا که خانم آ.م همسر آقای آ.پ نیست و یک مرد همجنسگرا و یک خانم دگرجنسگرا از جهت رفتار جنسی نمیتوانند با یک دیگر رابطه همسری (ازدواجی) داشته باشند.

آقای آ.پ باز هم به دادگاه برای این رأی شکایت کرد و نظر دادگاه این بود که رأی افسر مهاجرت مستدل نبوده و ناعادلانه ست .قاضی این پرونده در مورد اعمال حقوق زوج های همجنسگرا تاکید کرد و بیان نمود  : 

صمیمیت جنسی یا فقدان آن لزوما یک عامل تعیین کننده نیست .بنابراین نتیجه گیری کرد که حتی زوجی که هیچ صمیمیت جنسی نداشته باشند بتوانند ازدواج کنند و در نهایت پرونده را برای تجدید نظر به افسر دیگری محول کردند

سلسله رویدادهای فوق بسیاری از جنبه های سیستم قضایی کانادا را مشخص میکند.تحول تدریجی اما واضح در قانون کانادا مبنی بر اینکه گرایش های جنسی بسیار مورد تبعیض واقع میشوند .

دولت فعلی کانادا که بر دفاع از حقوق اقلیتهای جنسی تأکید کرده است ، حتی تا آنجا پیش رفت که رسماً از تبعیضهایی که در دولتهای قبلی علیه افراد LGBTQ2 صورت گرفته ، عذرخواهی کند ، بعید به نظر می رسد که تصمیم دادگاه فدرال را به چالش بکشد.